'De vlinder en de storm' is het eerste deel in de 'Hartland' trilogie en met recht wordt deze vergeleken met de Millennium trilogie. Spannend, intrigerend en echt een boek dat je in een ruk uit wilt lezen.
Met De vlinder en de storm won Walter Lucius De Schaduwprijs van de Maand van het Spannende Boek.
In de Maand van het Spannende Boek wordt naast de hoofdprijs, de Gouden Strop, ook een aanmoedigingsprijs uitgereikt voor de beste spannende debuutroman: De Schaduwprijs; dit jaar gewonnen door Walter Lucius met De vlinder en de storm. Lucius is het pseudoniem van Walter Goverde (1954), scenarist en regisseur van onder meer het bekroonde educatieve kinderprogramma Het Klokhuis.
Uit het jury-rapport:'Een gewaagd begin voor een debutant, zowel qua omvang, als in de complexiteit van het verhaal... Het is een rijk boek, waar de politieke en sociale betrokkenheid mooi wordt afgewisseld met de aandacht voor het persoonlijke leven van de hoofdrolspelers, die nergens clichématig worden.'
460 pagina’s, in kleine druk, een ware overval. Maar wat een verrassende vorm, zeker voor een Nederlands thrillerdebuut. Het vlindereffect, iets kleins beweegt en veroorzaakt een storm over een groot deel van de wereld. Nederland, Afghanistan, Zuid-Afrika, Rusland. De vlinder. In het Amsterdamse Bos rent een jongetje, in het donker, de euforie van de ontsnapping geeft hem kracht en snelheid, hij had schoten gehoord, zolang hij rende zou hij veilig zijn, achter de bomen werd een licht zichtbaar, nog sneller, hij wilde het als een verlossing omarmen. 'Het licht schepte hem met een doffe dreun.'
De eerste volwassene die in beeld komt (het leest als een film), is Farah Hafez. Ze maakt zich op voor de strijd. Kijkt in de helblauwe ogen van haar naakte spiegelbeeld en strijkt met haar vinger over de vele kleine littekentjes op haar lichaam. Vanuit de oude Carré-theaterzaal dringt het gejuich tot haar kleedkamer door. 'Een wraakengel met het lijf en de kracht van een oriëntaalse tijger.' Oriëntaals? Ze woont al sinds haar tiende in Nederland.
Ze beoefent pencak silat, de edele krijgskunst uit de Indische archipel. Haar Russische tegenstandster probeert haar op een smerige manier af te maken. Plotseling krijgt ze een oncontroleerbare kracht en beukt ze de Russin als een lappenpop neer.
En dat is alleen maar het begin.
Kort samengevat (wat niet kan, want alles en iedereen wordt uitgebreid belicht): jongetje, Afghaans, verkleed als exotisch danseresje, lijkt slachtoffer van bachi bazi, een oude Afghaanse traditie: jongens vanaf 5 jaar worden door straatarme ouders verkocht aan krijgsheren, rijke geilaards op leeftijd - nu ook in Nederland. Journaliste en vechtsportster van Afghaanse afkomst, Farah Hafez, met een beladen verleden, stort zich op de zaak.
Niemand heet Jan de Wit. Rechercheurs: Marouan Diba, Joshua Calvino. Arts Daniëlle Bernson, tv-presentatrice Cathy Marant, miljardair, mediabaas Armin Lazonder, Oostblok-criminelen Valentin Lavrov, Sasha Kovalev, ooit veelbelovend onderzoeksjournalist, Paul Chapelle; niet wegzappen nu, want al die namen leiden ergens naar toe.
Er komt een moment waarop het verhaal een strip lijkt te worden. Uit de hemel valt een regen van bloed op de A9, waar hoofdpersonen op een wonderbaarlijke manier bij elkaar komen, crashen, vernietigen, redden. Niet veel later verplaatst de camera zich naar Moskou, waar een volledige Russisch-Tsjetsjeense chaos losbarst.
De climax van toestanden die wel naar iets krankzinnigs moesten leiden. Of het nu om media, misbruik of moord gaat. Voorbeelden genoeg in de realiteit.
De vlinder en de storm is het eerste deel van de Hartland-trilogie. Het volgende deel zou minder uitgewaaierd kunnen zijn, geconcentreerd op minder zaken en personages, maar zeker niet meer ingetogen waar het nationale en internationale gekte en uitzinnigheid betreft.
Ineke van den Bergen
Debuteren met een meesterwerkje?
Walter Lucius toont met De vlinder en de storm aan dat het kan.
Want als je na 465 bladzijdes een personage volledig in je hart hebt gesloten, weet je dat het goed zit. Lucius slaagt daar met De vlinder en de storm - het eerste deel uit een trilogie - met verve in.
De vrijgevochten en van oorsprong Afghaanse journaliste Farah Hafez is een personage om, ondanks al haar gebreken, van te houden. Lucius slaagt er bovendien in om een thriller van internationale allure af te leveren. Op ingenieuze wijze toont hij hoe er een wereld van kindersmokkel en politiek machtsmisbruik schuilgaat achter een ordinaire hit-and-run in Amsterdam. Dat hij daarbij wegkomt met een grotesk apocalyptisch, maar prachtig tussenstuk, zegt eigenlijk alles.
Het lange uitkijken naar deel twee kan beginnen.
TIM GEURTS
De vlinder en de storm is nog maar net verschenen. Toch wacht ik al vol spanning op het tweede deel van deze Hartland-trilogie. Want deel 1 is goed. Heel goed. Het is een Nederlandse topthriller die alles in zich heeft wat een goede thriller nodig heeft.
In het Amsterdamse Bos wordt een Afghaans kind in traditionele Afghaanse kleding gevonden. Het is aangereden en op sterven na dood. Dezelfde nacht brandt er een auto uit in het bos. In de kofferbak worden de verkoolde lichamen van twee mensen gevonden. Journaliste en kickbokster Farah Hafez krijgt bij toeval weet van de gebeurtenissen, voelt zich verbonden met het kind en gaat op onderzoek uit.
Ik heb het nooit eerder gezegd over een boek omdat het de verwachtingen wel erg hooggespannen maakt, maar De vlinder en de storm is het Nederlandse antwoord op het Scandinavische thrillergeweld. We gaan stapels van dit debuut verkopen!
Sjoerd Achterhof / Boekhandel Jaspers
Walter Lucius is het schrijverspseudoniem van scenarist en producent Walter Goverde. De vlinder en de storm is het eerste deel van de Hartland-trilogie en tevens zijn fictiedebuut. Walter werkte als scenarist, regieassistent en regisseur voor theatergroep Affect, het Zuidelijk Toneel en de Blauwe Maandag Compagnie. Als televisieregisseur maakte hij dramaproducties, documentaires en items. Bijna tien jaar lang was hij ook regisseur van Het Klokhuis. Met zijn eigen audiovisueel bedrijf Odyssee Producties realiseerde hij voor een aantal ministeries projecten zoals de inburgeringsfilm Naar Nederland. Met zijn boek De vlinder en de storm heeft Walter Lucius De Schaduwprijs 2013 gewonnen.
Een hit and run op een Afghaans jongetje in het Amsterdamse Bos blijkt alles te maken te hebben met een machtig internationaal crimineel netwerk. Journaliste Farah Hafez raakt samen met haar collega Paul Chapelle verstrikt in een onderzoek dat hen tot in Moskou brengt en grotere politieke dimensies aanneemt dan ze ooit hadden kunnen vermoeden. Hun levens worden op het spel gezet en zullen na deze journalistieke ontdekkingstocht nooit meer dezelfde zijn.
Mijn eerste indruk van het boek was: een 460 pagina's tellend verhaal in kleine letters gedrukt, oeps, zou het te lezen zijn? Maar eenmaal begonnen aan het boek werd ik reeds vanaf de eerste pagina het verhaal ingezogen en raakte in de greep van het verhaal. Het boek is opgedeeld in vijf delen met korte overzichtelijke hoofdstukken. Het verhaal is spannend, boeiend en meeslepend van begin tot einde. Het is in een prettige en zeer beeldende schrijfstijl geschreven waardoor het zich makkelijk laat lezen.
"Hij had de schoten gehoord en was gaan rennen. Zolang hij rende zou hij veilig zijn. Hij rende naar het licht dat vanachter de bomen zichtbaar werd. Hij hoorde alleen nog zijn eigen ademhaling en hartslag. Hij wilde het snel naderende licht als een verlossing omarmen. Het licht schepte hem met een doffe dreun".
Toen ik dit las werd ik nieuwsgierig naar het verhaal; wie is die jongen en voor wat of wie is hij op de vlucht? Wat was die doffe dreun?
In het Amsterdamse Bos wordt een Afghaans jongetje gevonden. Hij is na een hit-and-run voor dood achtergelaten. Hij draagt een traditioneel dansgewaad, sieraden en make-up. Waarom is hij zo uitgedost? Wie is hij? Journaliste Farah Hafez is in het ziekenhuis als de zwaargewonde jongen wordt binnengebracht en treedt op als tolk. Ze herkent de uitdossing van de jongen als zijnde van Bacha Bazi, waarbij zeer jonge jongens uitgedost als meisje moeten dansen en waarbij ze worden misbruikt door de hoogste bieder. Een paar kilometer verderop waar de jongen werd aangereden, brandt in dezelfde nacht een auto uit. In deze auto blijken twee lichamen te liggen. Is het een criminele afrekening of is er veel meer aan de hand? Was de jongen inderdaad slachtoffer van misbruik en was hij ooggetuige van een criminele afrekening? Dan vinden er verrassende, onverwachte gebeurtenissen plaats die leiden naar een spannende ontknoping. Farah doet onderzoek en ontdekt samen met haar collega Paul Chapelle dat er sprake is van een internationaal crimineel netwerk van kindermisbruik welke reikt tot in de hoogste regionen van de Nederlandse Staat.
Alle hoofdpersonages in het boek worden goed uitgewerkt en ieder heeft met zijn of haar demonen uit het verleden te dealen. Dit maakt het boek mede interessant en intrigerend. Ook het gekozen thema; kindermisbruik (Bacha Bazi) welke reikt tot in de hoogste regionen van de Nederlandse Staat en de filmische wijze waarop het verhaal geschreven is, zorgen voor een boeiend en meeslepend verhaal, waarbij je als lezer maar één ding kunt doen; lezen en doorlezen totdat het verhaal uit is. De vlinder en de storm is het eerste deel van de Hartland-trilogie; ik kijk reeds uit naar de andere delen!
Maandag schreef ik over enkele afwijkingen van mij met betrekking tot tv kijken. Op 't eind haalde ik aan dat voor wat het lezen van boeken betreft ik ook (vergelijkbare) afwijkingen heb. Zo vind ik het bijvoorbeeld vervelend wanneer iemand mij vertelt hoe de afloop van een verhaal is voordat ik het zelf gelezen heb. Dan heb ik al geen zin meer om er aan te beginnen. Er is op de een of andere manier teveel prijsgegeven. Het verhaal is 'besmet' geraakt. Mocht ik alsnog aan het boek beginnen dan ben ik op elke bladzijde bezig om te ontdekken hoe de plot verweven zit tussen de regels. Echt genieten kan ik niet meer. Nog vervelender is het wanneer ik de afloop verkeerd heb begrepen. Dan is de hele leeservaring om zeep geholpen. Hoe dan ook, het valt altijd tegen.
Ik blader daarom ook nooit naar de laatste bladzijde van een boek.
Heel anders is het wanneer ik een boek zonder voorkennis uitgelezen heb. Aldus bekend met het einde, vind ik het juist weer niet erg om hetzelfde boek later nog eens opnieuw te lezen. Omdat ik mijzelf een beeld heb kunnen vormen kan ik achteraf een veel beter oordeel geven over mijn leeservaring. Is die positief vanwege de gebruikte stijl, de gelaagdheid of bijvoorbeeld de urgente boodschap in een verhaal, dan kan dat voor mij aanleiding zijn om het boek regelmatig uit de kast te halen om het gedeeltelijk of helemaal te lezen. Goede boeken geven zich stukje bij beetje aan de geduldige lezer prijs. Ze stellen zelden teleur.
Een uitzondering vormt het thriller-genre. Ook hier wil ik niet weten hoe de criminele vork in de steel zit. Het is aan mij om al lezende uit te vinden 'wie het deed'. Ik lees zo’n thriller vol achterdocht, want iedereen kan het gedaan hebben. Althans, dat houd ik mezelf voor zodat het altijd spannend blijft. Spannender soms dan de auteur bedoeld heeft. Tot zover nog geen uitzondering vergeleken met andere literaire genres. Nee, dat begint bij het dichtslaan van een thriller. De zaak is opgelost. Als ware het een dossier kan het boek opgeborgen worden in het archief om daar niet meer uitgehaald te worden. Zo werkt dat bij mij. Er moeten nieuwe misdaden onderzocht worden.
'De vlinder en de storm' kwam als geroepen.
Omdat ik wel vaker hoor dat ook lezers van thrillers niet zitten te wachten op het prijsgeven van al teveel informatie over de mysteries die ze zelf graag willen ontrafelen, is het moeilijk om op deze plaats iets te vertellen over dit eerste deel uit de Hartland-trilogie. 'Spoiler alerts' ontsieren een blog alleen maar. Daarom wil ik in plaats daarvan vandaag stilstaan bij wat ik denk dat het lievelingskostje is van Walter Lucius, de schrijver van deze boeiende misdaadroman, namelijk kersen.
Wie wel eens kersen gegeten heeft, weet waarschijnlijk waar ik op doel. De smaak kan zo heerlijk zoet zijn, dat het smaakt naar meer. Te snel is het alweer voorbij. Het vergt veel discipline om niet meteen een tweede kers te nemen om dezelfde smaaksensatie te kunnen ondergaan. Of een derde, of een vierde. Voor je het weet heb je zomaar een tiental kersen opgegeten. En nog steeds heb je er niet genoeg van. Nog eentje. Om het af te leren. Eentje die zo lekker is dat je er niet aan ontkomt om er nog eentje te nemen.
Totdat je een kers treft die onverwacht zuur, flauw of bitter is. Bah. Zo wil je niet eindigen. Dat geeft een nare bijsmaak aan je eetervaring die onmiddellijk weggepoetst moet worden door er een overheerlijke nieuwe kers op te laten volgen. Die weer zo onweerstaanbaar lekker is dat je... Afijn, in gedachten zie ik Walter Lucius aan zijn bureau zitten met onder handbereik een schaal kersen terwijl hij bezig is met de wederwaardigheden van journaliste Farah Hafez en haar collega Paul Chapelle. Terwijl hij gulzig de ene na de andere kers verorbert, schrijft hij onvermoeibaar het ene na het andere korte hoofdstuk. Veelal niet meer dan twee of drie bladzijden per keer wordt er in hoog tempo geschakeld tussen allerlei internationale locaties, verschillende tijdsgewrichten en continu wisselende handelingen en personages.
Elke episode doet verlangen naar de volgende. Het is onmogelijk te stoppen in deze duizelingwekkende tour de force. Je zou er misselijk van worden ware het niet zo goed geschreven. Net zoals je van een schaal kersen van goede kwaliteit ook niet misselijk wordt. Een incidenteel inferieur exemplaar wordt op de koop toe genomen en gecompenseerd door de rest. Verslavend. Voor je het weet heb je de 458 dichtbedrukte bladzijden van dit prijswinnende debuut uitgelezen en heb je nog steeds trek in meer.
Ja, met Walter Lucius is het goed kersen eten.
Zo goed dat ik een uitzondering op mijn afwijking introduceer. Mocht deel 2 van de trilogie niet rap verschijnen dan bestaat er een gerede kans dat ik dit eerste deel nog eens ter hand neem om enkele passages op mijn gemak (voor zover mogelijk bij dit de lezer voortstuwende boek) door te lezen. Een groter compliment kan ik de auteur niet geven voor deze uitmuntende literaire thriller die alles in huis heeft om uit te groeien tot een bestseller van formaat. Ik hoop dan ook niets van de plot verraden te hebben zodat potentiële lezers met een afwijking gelijk de mijne het boek zeker zullen gaan lezen. En alle andere potentiële lezers natuurlijk ook.
Peter Pellenaars
Op de Eerste Hulp van het WMC te Amsterdam ziet Farah Hafez, journaliste, dat er een kleine jongen wordt binnen gebracht, verkleed als meisje. De jongen is eerder die avond aangereden nabij het Amsterdamse bos. Farah, van oorsprong Afghaanse, herkent in de als meisje verklede jongen de Afghaanse Bacha Bazi, dansjongen en kinderprostituee voor steenrijke en machtige mannen. Wanneer zij zich verdiept in het verleden van de jongen komt zij met haar onderzoek tot in de hoogste regionen van de nationale politiek terecht en blijkt de reikwijdte van de misdaad tot in Rusland plaats te vinden.
Walter Lucius, scenarist en regisseur, weet ook als thrillerschrijver zijn naam te vestigen. Met zijn verrassende debuut De vlinder en de storm verwerft hij zich een plaats tussen Nederlands beste thrillerschrijvers, en zou het zo maar kunnen dat deze thriller ook internationaal weet door te breken. Het verhaal speelt zich grotendeels af in Amsterdam, maar is zeker geen standaard Nederlandse thriller om te lezen. De groots opgezette verhaallijnen lopen door elkaar verweven met veel actie en een scala aan plotwendingen, die samen vallen tot een goed geconstrueerde ontknoping, die door de aangrijpende en meevoelende schrijfstijl van Lucius nog lang bij de lezer blijft hangen. Een grote hoeveelheid personen, van Nederlandse, Afghaanse en Russische origine, maakt hun opwachting in het boek, stuk voor stuk subliem uitgewerkt tot aansprekende en herkenbare personages.
De vlinder en de storm, het eerste boek in de Hartland-trilogie, is opgedeeld in vijf delen die in overzichtelijke korte hoofdstukken de leesbaarheid vergroten. Lucius begint met veel actie, weet de spanning steeds meer op te voeren en vast te houden tot het eind. Jammer is het dat Lucius een onwaarschijnlijk natuurfenomeen opvoert dat onder andere tot een catastrofale chaos op de snelweg leidt, waarbij ook nog eens driekwart van alle personages op wonderbaarlijke wijze binnen een tijdsbestek van een aantal bladzijden op hetzelfde moment op dezelfde plaats zijn. Wanneer het natuurfenomeen was weggelaten en het andere meer gedoseerd was uitgewerkt, zou De vlinder en de storm een dikke vijf sterren hebben gekregen. In het slotstuk heeft Lucius een paar lijntjes open gezet als aanzet naar het tweede deel van de Hartland-trilogie. Wij kunnen alleen maar zeggen, laat maar komen, De vlinder en de storm smaakt naar veel meer.
Klara | 1 juni 2013
De vlinder en de storm is een verrassend debuut. Het goed geconstrueerde verhaal kent verschillende verhaallijnen die aan het einde naadloos samenvallen. De personages zijn goed uitgewerkt en herkenbaar. De mooie, gevoelige en intelligente Farah, de rechercheurs Joshua Calvino en Marouan Diba, krantenbaas Edward Vallent, journalist Paul Chapelle, de vileine televisiepresentatrice Cathy Marant, zij komen allemaal levensecht over. Het boek is enerverend, spannend en kent een aantal spectaculaire en meeslepende hoogtepunten. Soms lijkt het alsof je op het puntje van je stoel naar een uitstekende actiefilm zit te kijken in plaats van een thriller te lezen. De ontknoping is overtuigend en lijkt aan de actualiteit te zijn ontleend. Maar er is meer.
Walter Lucius toont zich ook een kundig verhalenverteller. In prachtige zinnen van soms ontroerende schoonheid vertelt hij het verhaal over Farah’s leven, haar gelukkige jeugd in Aghanistan, de vlucht met haar moeder uit het door oorlog en stammenstrijd verscheurde land en over de mensen om haar heen, haar ouders en hun vrienden.
De vlinder en de storm is een prachtige en overtuigende misdaadroman. Het verhaal boeit van begin tot einde, is spannend en spectaculair en maakt diepe indruk. Walter Lucius is een gewaardeerd scenarist en televisiemaker en bevestigt met De vlinder en de storm ook een voortreffelijke schrijver te zijn.
Joop Liefaard
Walter Lucius is het pseudoniem van Walter Goverde, scenarist, producent en regisseur. Zijn werkachtergrond uit zich in dit boek door de manier waarop hij het uiterlijk en de omgeving van de personages tot in de puntjes beschrijft. Het is heel filmisch geschreven. Het verhaal komt tot leven en het kostte mij als lezer geen enkele moeite om het verhaal haarscherp voor me te zien. Het boek biedt alles wat een thrillerlezer zich maar kan wensen: spanning, een fikse dot actie, corruptie, romantiek, een goed uitgewerkt verhaal en boeiende personages.
Deze zeer uitgebreide thriller staat bol van de verhaallijnen en achtergronden en allen zijn ze even interessant. Het verhaal van journalist Paul Chapelle bijvoorbeeld is al even intrigerend als de geschiedenis van Farah. In korte, krachtige hoofdstukken zet Walter Lucius een verhaal van formaat neer. De vlinder en de storm is het eerste deel in de Hartland-trilogie en zal menig lezer aangenaam verrassen. Zo hoort een goede thriller in elkaar te zitten. Ik kijk reikhalzend uit naar het volgende deel.
Annemarie
Bij de titel van dit boek, 'De vlinder en de storm', denk je niet meteen aan een vlot en spannend boek en al helemaal niet aan een thriller. Maar dat is het boek van Walter Lucius zeker wel. Het is het eerste deel van de Hartland-triologie, dat belooft veel goeds als de schrijver zo door gaat. Gelijk na het eerste hoofdstuk zit je in het boek.
Walter Lucius zorgt er met zijn schrijfstijl voor dat je dit boek niet snel weg kunt leggen. Het verhaal is enorm spannend en boeit van begin tot eind. De verhaallijnen lopen erg logisch en prettig in elkaar over en je ziet wat hij schrijft bijna voor je. In deze thriller komt alles aan bod om het niet alleen spannend te maken, maar ook interessant. Het boek bevat veel spanning, zit vol met actie en liefde, kent enorm intrigerende personages en is vlot geschreven. Het boek bestaat uit korte hoofdstukken, waardoor het fijn leest. Een groot pluspunt is dat het tot de laatste pagina spannend blijft.
Als het boek uit is, baal je even. Maar gelukkig is dit deel 1 van de Hartland-triologie en zullen er nog twee boeken volgen. Die waarschijnlijk net zo snel uit zijn.
Josje Hemme
In het boek komen heftige thema’s aan bod zoals kindersmokkel en politiek machtsmisbruik op internationale schaal. Het boek telt ruim 450 bladzijden en ik heb het geboeid zitten lezen, het heeft internationale potentie. In het boek komen vele verhaallijnen voor maar Lucius zorgt er uitstekend voor dat de lijntjes mooi in elkaar overvloeien.
De van oorsprong Afghaanse journaliste Farah Hafez en journalist Paul Chapelle blijken een gezamenlijk verleden in Kabul te hebben maar hebben elkaar 30 jaar niet meer gezien. Ruim over de helft komen diverse verhaallijnen bijeen in een wonderlijk, groots ongeluk op de A9, dat haast een ongeloofwaardige vorm aanneemt, voor mij het enige minpuntje.
Walter Lucius weet een bijzonder beeld te scheppen van mensen met een niet Westerse achtergrond in ons kille Nederland. Gezien zijn achtergrond geen verrassing. Een aantal sfeerbeelden in Kabul zijn haast dromerig beschreven waarna moeiteloos wordt overgeschakeld op een meedogenloze afrekencultuur.
Dit boek heeft veel in huis wat een thriller tot succes maakt, spanning, romantiek, actuele thema’s. Een goede verhaallijn, uitstekend plot en aansprekende personages. Laat deel twee van deze trilogie maar snel komen.
© Wemmie Wolf